Ժամանակակից թվայնացված աշխարհում սոցիալական մեդիա հարթակները դարձել են հասարակական կարծիքի մարտադաշտ, և քչերն են օգտագործել այդ թվային զենքերը նույնքան արդյունավետ, որքան Դոնալդ Թրամփը: Որպես հասարակական գործիչ, նրա ներկայությունը սոցիալական ցանցերում, մասնավորապես Facebook-ում, բուռն ուսումնասիրության և վերլուծության առարկա է դարձել: Իմ ճանապարհորդությունը նրա առցանց անձի լաբիրինթոսում բացահայտում է ռազմավարության, ազդեցության և հակասությունների բարդ ցանց: Երբ Դոնալդ Թրամփը հայտարարեց նախագահի պաշտոնում իր թեկնածության մասին, նա արդեն զգալի հետևորդներ ուներ սոցիալական ցանցերում: Որպես գործարար և հեռուստատեսային անձնավորություն՝ նա հասկանում էր իր հանդիսատեսի հետ անմիջական շփման արժեքը։ Facebook-ն իր օգտատերերի զանգվածային բազայով իդեալական հարթակ է ներկայացրել նրա քաղաքական նկրտումների համար։ Նրա ֆեյսբուքյան հաշիվը արագորեն դարձավ ավելին, քան պարզապես անձնական պատկերացումների փոխանակման հարթակ. այն վերածվեց մեգաֆոնի, որը հասավ միլիոնավոր մարդկանց: Յուրաքանչյուր գրառում, տարածում և հավանում նրա աճող ազդեցության վկայությունն էր: Այն պատմվածքը, որը նա կառուցեց Facebook-ում, ստատուս-քվոն վիճարկող չարագործներից էր, որն արձագանքեց մեծ լսարանի մոտ:
Չի կարելի գերագնահատել սոցիալական մեդիայի դերը քաղաքական դիսկուրսի ձևավորման գործում: Այն հեղափոխություն է արել քաղաքական գործիչների ընտրողների հետ շփվելու ձևում՝ ստեղծելով հաղորդակցության երկկողմանի ճանապարհ, որը նախկինում չլսված էր: Արշավներն այժմ կարող են իրականացվել այնպիսի ճշգրտությամբ և անհատականացումով, որը ավանդական լրատվամիջոցները երբեք չեն կարող առաջարկել:
Ժամանակակից քաղաքական արշավների իմ վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ սոցիալական մեդիա հարթակները, մասնավորապես՝ Facebook-ը, դարձել են ընտրողների ներգրավման և ներգրավման կարևոր գործիքներ: Դրանք իրական ժամանակի հետադարձ կապ են տրամադրում և թույլ են տալիս հանդիսատեսների սեգմենտավորումը՝ քաղաքական հաղորդագրությունները համապատասխանեցնելու տարբեր ժողովրդագրությանը:
Ավելին, սոցիալական լրատվամիջոցների արշավները ծախսարդյունավետ են՝ համեմատած ավանդական լրատվամիջոցների հետ: Նրանք առաջարկում են վերլուծության այնպիսի մակարդակ, որը կարող է օգնել ճշտել ռազմավարությունները՝ դրանք դարձնելով անփոխարինելի քաղաքական ասպարեզում: Դոնալդ Թրամփի նախընտրական արշավը կապիտալացրեց դա՝ նպատակային գովազդ տեղադրելով և աջակիցների շրջանում համայնքի զգացում զարգացնելով:
Դոնալդ Թրամփի Facebook-ի ռազմավարությունը եզակի էր իր բացահայտ մոտեցմամբ: Ուսումնասիրելով նրա տարածած բովանդակությունը՝ ես նկատեցի ուղիղ, չզտված հաղորդակցության հստակ օրինաչափություն: Նրա գրառումները հաճախ շրջանցում էին ավանդական լրատվամիջոցները՝ խոսելով ուղիղ իր բազայի հետ՝ առանց լրատվական հաղորդավարի կամ լրագրողի միջնորդության:
Նրա թիմը հասկացավ Facebook-ի ալգորիթմական բնույթը և ստեղծեց բովանդակություն, որը հասանելի էր և էմոցիոնալ ռեզոնանսային: Այս ռազմավարությունը վերաբերում էր ոչ միայն հաղորդագրություններ տարածելուն, այլև իր հետևորդներին համախմբելուն և աշխուժացնելուն: Նրա գրառումներում ներգրավվածության ցուցանիշները բարձր էին, ինչը ցույց էր տալիս խորապես ներգրավված լսարանը:
Ռազմավարությունը ներառում էր նաև արագ արձագանքում ընթացիկ իրադարձություններին, ինչը նրա էջը պահում էր հանրային խոսակցության առաջնագծում: Facebook-ում մշտական ներկայություն ունենալով՝ Դոնալդ Թրամփը կարողացավ ձևավորել իր նախընտրական արշավի պատմությունը և առանց հապաղելու իր դիրքորոշումները հաղորդել տարբեր հարցերի վերաբերյալ:
Խորանալով Դոնալդ Թրամփի ֆեյսբուքյան էջի առանձնահատկությունների մեջ՝ ես նկատեցի մի քանի առանձնահատուկ առանձնահատկություններ։ Էջը գովազդային բովանդակության, քաղաքական հաղորդագրությունների և անձնական բրենդինգի խառնուրդ էր: Հստակ ուշադրություն կար տեսողական բովանդակության վրա, որտեղ տեսանյութերն ու պատկերները գերակշռում էին հոսքում:
Բովանդակությունը ստեղծվել է սադրիչ և բևեռացնող լինելու համար, ինչը խրախուսում է մեկնաբանություններն ու տարածումները: Յուրաքանչյուր գրառում քննարկման կատալիզատոր էր՝ լինի դա քաղաքականության հայտարարություն, թե քննադատություն իր ընդդիմախոսների հասցեին: Այս մոտեցումը ոչ միայն ուժեղացրեց նրա հաղորդագրությունը, այլև սնուցեց ալգորիթմը, որը թելադրում էր, թե ինչ բովանդակություն են տեսնում օգտատերերն իրենց հոսքերում:
Էջը նաև լայնորեն օգտագործում էր Facebook-ի գովազդային հարթակը` հատուկ դեմոգրաֆիական խմբերի թիրախավորումը հարմարեցված հաղորդագրություններով: Տվյալների վրա հիմնված այս մոտեցումը թույլ տվեց ճշգրիտ թիրախավորում, որը նրա քարոզարշավի կողմից կիրառված թվային ռազմավարության անկյունաքարն էր:
Թեև Facebook-ը Դոնալդ Թրամփի թվային զինանոցի կարևոր բաղադրիչն էր, նրա Twitter-ի հաշիվը, հավանաբար, ավելի ազդեցիկ էր: Նրա թվիթները հայտնի դարձան իրենց անկեղծ և երբեմն հակասական բնույթով: Դրանք ուղիղ գիծ էին հենց այդ մարդուց՝ չզտված և չներողամտած:
Twitter-ում Դոնալդ Թրամփը զարգացրեց մարտունակ և անհնազանդ անձնավորություն: Նա օգտագործում էր հարթակը հակառակորդների վրա հարձակվելու, դիրքերը պաշտպանելու և հայտարարություններ անելու համար, որոնք հաճախ անակնկալի էին բերում նույնիսկ սեփական թիմին: Twitter-ի ձևաչափի հակիրճությունը համապատասխանում էր նրա հաղորդակցման ոճին, ինչը թույլ էր տալիս արագ, սուր հաղորդագրություններ ստանալ, որոնք հեշտությամբ կարող էին վիրուսային դառնալ:
Twitter-ի անմիջականությունը նույնպես ձեռնտու էր, քանի որ նրան հաջողվեց մնալ նորությունների ցիկլի կենտրոնում՝ հեռախոսին ընդամենը մի քանի հպումով: Նրա թվիթներն ուժ ունեին շարժելու շուկաները, ազդելու քաղաքականության վրա և ձևավորելու միջազգային հարաբերությունները՝ ցուցադրելով սոցիալական մեդիայի խորը ազդեցությունը ժամանակակից կառավարման վրա:
Երբ ես համադրում եմ Դոնալդ Թրամփի Facebook-ի և Twitter-ի ռազմավարությունները, ակնհայտ է դառնում, որ յուրաքանչյուր հարթակ ծառայել է որոշակի նպատակի իր ավելի լայն թվային ռազմավարության շրջանակներում: Facebook-ը թույլ տվեց ավելի երկար, ավելի մանրամասն հաղորդագրություններ և նպաստեց իր լսարանի հետ ավելի խորը ներգրավվածության մակարդակին: Այն հարթակ էր համակիրների համայնք կառուցելու և մոբիլիզացնելու համար։
Twitter-ը, մյուս կողմից, գործիք էր իրական ժամանակում հաղորդակցության և ռեակտիվ մեկնաբանության համար: Դա հանրային հրապարակի թվային համարժեքն էր, որտեղ Դոնալդ Թրամփի ձայնը կարող էր հստակ հնչել՝ հաճախ սահմանելով օրվա նորությունների օրակարգը:
Չնայած իրենց տարբերություններին, երկու հարթակներն էլ օգտագործվում էին ավանդական մեդիա ալիքները շրջանցելու և հասարակության հետ շփման ուղիղ գիծ ստեղծելու համար։ Երկուսի միջև սիներգիան ստեղծեց ահռելի առցանց ներկայություն, որը Դոնալդ Թրամփին պահեց հանրության ուշադրության կենտրոնում:
Դոնալդ Թրամփի սոցիալական մեդիայի ներկայության ազդեցությունը նրա քաղաքական հետագծի վրա անհերքելի է: Այն առանցքային դեր խաղաց նրա՝ նախագահ դառնալու գործում և շարունակեց ձևավորել նրա ղեկավարության ոճը իր պաշտոնավարման ողջ ընթացքում: Սոցիալական մեդիա հարթակները, մասնավորապես՝ Facebook-ը և Twitter-ը օգտագործելու նրա կարողությունը քաղաքական հաղորդակցության մեջ խաղը փոխեց:
Նրա սոցիալական մեդիայի ռազմավարությունը զերծ չէր ռիսկերից, բայց պարգևները զգալի էին: Դա նրան թույլ տվեց քաղաքական բանավեճը ձևավորել իր պայմաններով, աշխուժացնել իր բազան և հասնել ընտրողներին, ովքեր իրենց կտրված էին քաղաքական կառույցից: Նրա հաղորդակցության անմիջականությունը ստեղծեց իսկության ընկալում, որն արձագանքեց շատերի մոտ:
Այնուամենայնիվ, սոցիալական ցանցերում նրա գործունեությունը նույնպես նպաստեց բևեռացված քաղաքական մթնոլորտին: Նրա գրառումները հաճախ բուռն բանավեճերի ու հակասությունների տեղիք էին տալիս, ինչն իր դերն ունեցավ ամերիկյան ընտրազանգվածի ներսում տարաձայնությունների խորացման գործում: Նրա սոցիալական մեդիայի օգտագործման տևական ազդեցությունը քաղաքական դիսկուրսի և հանրային քաղաքականության վրա շարունակական վերլուծության առարկա է:
Դոնալդ Թրամփի կողմից սոցցանցերի օգտագործման ուսումնասիրությունն առանց պատճառի չէ: Նրա գրառումները զգալի վիճաբանությունների աղբյուր են դարձել՝ հաճախ լղոզելով քաղաքական հռետորաբանության և անձնական կարծիքի սահմանները: Քննադատները պնդում են, որ նրա մոտեցումը կոշտացրել է հանրային դիսկուրսը և նախադեպ ստեղծել ապագա քաղաքական գործիչների համար:
Վիճելի հարցեր, ինչպիսիք են ապատեղեկատվության տարածումը և անկարգությունների հրահրումը, կապված են նրա սոցիալական ցանցերի գործունեության հետ: Նրա հաշիվները կասեցնելու հիմնական հարթակների աննախադեպ որոշումը ընդգծեց խոսքի ազատության և սոցիալական մեդիա ընկերությունների՝ բովանդակությունը չափավորելու պատասխանատվության միջև լարվածությունը:
Այս հակասությունները ավելի լայն խոսակցություն են առաջացրել քաղաքականության մեջ սոցիալական մեդիայի դերի և պլատֆորմի սեփականատերերի կողմից տիրացած իշխանության մասին: Բանավեճն այն մասին, թե ինչպես հավասարակշռել խոսքի ազատությունը վնասը կանխելու անհրաժեշտության հետ, շարունակում է բուռն, և Դոնալդ Թրամփի սոցիալական մեդիայի օգտագործումը հաճախ կենտրոնում է:
Չնայած հակասություններին, Դոնալդ Թրամփի սոցիալական մեդիայի ռազմավարությունից կարելի է քաղել արժեքավոր պատկերացումներ: Թվային շուկայավարները կարող են սովորել այն բանից, թե ինչպես նա մշակեց անձնական ապրանքանիշ, որն աչքի էր ընկնում մարդաշատ առցանց տարածքում: Հաղորդագրությունների և լսարանի ներգրավվածության նրա վարպետությունը առաջարկում է դեպքի ուսումնասիրություն ուղղակի հաղորդակցության ուժի մեջ:
Տվյալների վրա հիմնված թիրախավորման օգտագործումը և համօգտագործվող բովանդակության ստեղծումը նրա ռազմավարության հիմնական բաղադրիչներն էին, որոնք կարող են կիրառվել տարբեր ոլորտներում: Ռեակտիվ լինելու և զրույցի պայմանները սահմանելու կարևորությունը նույնպես դասեր են, որոնք կարող են հարմարեցվել բիզնեսի համատեքստին:
Ամենից առաջ, Դոնալդ Թրամփի սոցիալական մեդիայի ներկայությունը ցույց է տալիս իսկականության անհրաժեշտությունը թվային դարաշրջանում: Հասարակության ցանկությունն իսկական կապի և չլաքապատված հաղորդակցության մի բան է, որը բոլոր թվային շուկայավարները պետք է ի սրտե ընդունեն:
Դոնալդ Թրամփի ֆեյսբուքյան ներկայության և սոցիալական մեդիայի ավելի լայն ռազմավարության բացահայտումը բարդ վարժություն էր՝ հասկանալու տեխնոլոգիայի, քաղաքականության և հասարակական կարծիքի խաչմերուկը: Որպես թվային շուկայավարող, ես նկատել եմ, թե ինչպես է նրա օգտագործումը այնպիսի հարթակների, ինչպիսիք են Facebook-ը և Twitter-ը, վերաշարադրել քաղաքական հաղորդակցության գրքույկը:
Նրա մոտեցումից քաղված դասերը կարող են տեղեկացնել ապագա արշավների և ռազմավարությունների մասին տարբեր ոլորտներում: Թեև նրա սոցիալական մեդիայի գործունեության շուրջ քննադատություններն ու հակասությունները կշարունակեն բանավեճեր հրահրել, նրա առցանց ներկայության ազդեցությունը նրա քաղաքական կարիերայի վրա անհերքելի է:
Մինչ մենք առաջ ենք շարժվում այս թվային դարաշրջանում, Դոնալդ Թրամփի սոցիալական մեդիայի ռազմավարության դեպքը, անկասկած, կծառայի որպես նախագիծ և նախազգուշական հեքիաթ նրանց համար, ովքեր ցանկանում են օգտագործել առցանց հարթակների ուժը: Անկախ նրանից, թե քաղաքականության մեջ, թե բիզնեսում, ներգրավվածության, իսկականության և ռազմավարական հաղորդակցության սկզբունքները մնում են արդիական, ինչպես երբևէ:
Դոնալդ Թրամփի նախագահության ժամանակ նրա ֆեյսբուքյան էջը կիրառել է թվային մարքեթինգի մի քանի արդյունավետ ռազմավարություններ՝ իր լսարանը ներգրավելու և մեծացնելու համար: Որոշ ուշագրավ մարտավարություններ ներառում էին սադրիչ լեզվի և պատկերների օգտագործումը, մեծ ծավալի բովանդակության փոխանակումը (հաճախ օրական մի քանի անգամ), ուղիղ վիդեո հեռարձակումների օգտագործումը և օգտագործողների կողմից ստեղծված բովանդակության օգտագործումը վերահրապարակումների և համօգտագործումների միջոցով: Այս մոտեցումներն օգնեցին աջակիցների շրջանում ստեղծել համայնքի զգացում և խթանել ներգրավվածությունը հարթակում:
Դոնալդ Թրամփի կողմից Facebook-ի օգտագործումը որպես քարոզարշավի գործիք եզակի էր նրանով, որ այն զգալիորեն տարբերվում էր քաղաքական գովազդի ավելի սովորական մեթոդներից: Փոխանակ հենվելու բացառապես պրոֆեսիոնալ կերպով արտադրված գովազդների կամ խորհրդատուների կողմից ստեղծված հաղորդագրությունների վրա, Թրամփի թիմը որդեգրեց ավելի ոչ պաշտոնական մոտեցում՝ հաճախակի հրապարակելով չֆիլտրված մտքերն ու կարծիքները ուղղակիորեն հարթակում: Այս ռազմավարությունը թույլ տվեց նրանց ավելի վավերականորեն կապվել իրենց բազայի հետ և արագորեն ուժեղ առցանց ներկայություն ստեղծել:
Բացարձակապես! Վերլուծելով Դոնալդ Թրամփի ֆեյսբուքյան ներկայության հաջողություններն ու սխալ քայլերը՝ ապագա քաղաքական արշավները կարող են արժեքավոր պատկերացումներ ստանալ այն մասին, թե ինչն է աշխատում և ինչը՝ ոչ, երբ խոսքը վերաբերում է ընտրողների ներգրավմանը սոցիալական ցանցերում: Օրինակ, նրանք կարող են սովորել, որ իսկությունը և արձագանքողությունը հիմնական գործոններն են հետևորդների միջև վստահության և հավատարմության ձևավորման համար: Միևնույն ժամանակ, նրանք կարող են նաև գիտակցել բորբոքային հռետորաբանությունից կամ կեղծ տեղեկատվության տարածումից խուսափելու կարևորությունը, որը կարող է վնասել վստահելիությանը և քայքայել հանրային աջակցությունը: